շարադրուրյուն
Երանի ես լինեյ աշխատասեր լինեյ և դպրոցում դառնայ գերազանցիկ ևպարտաճանաչ։
շարադրուրյուն
Երանի ես լինեյ աշխատասեր լինեյ և դպրոցում դառնայ գերազանցիկ ևպարտաճանաչ։
Ուսանել է Թեոդորոս Քռթենավորի մոտ (Այրարատի Արագածոտն գավառում), այնուհետև՝ Սյունյաց դպրոցում։ Եպիսկոպոս ձեռնադրվելուց հետո կարգվել է մի տեղեկությամբ՝ Արագածոտն գավառի, իսկ որոշ ուսումնասիրողների կարծիքով՝ Գուգարաց նահանգի թեմերից մեկի առաջնորդ։ Կաթողիկոս ընտրվելուց հետո՝ 719 թվականին, մեկնում է Արաբական խալիֆայության մայրաքաղաք՝ Դամասկոս, Օմար ամիրապետից խնդրում է թեթևացնել Հայ եկեղեցու հարկային լուծը, բռնի կրոնափոխ չանել հայրին և առաքելադավաններին, դադարեցնել հալածանքները։ Ամիրապետը ընդառաջում է Հովհաննես Օձնեցու խնդրանքներին, իսկ կաթողիկոսն իր հերթին երաշխավորում է արաբական լծի նկատմամբ հայերի հնազանդությունը։ Կաթողիկոսին նաև հաջողվում է հասնել արաբական տիրապետության դեմ VIII դ. սկզբում ապստամբած հայ նախարարների համաներմանը։ Արտագաղթած հայ նախարարներին թույլ տրվեց վերադառնալ հայրենիք և վերատիրանալ իրենց վիճակներին։ Հովհաննես Օձնեցին կարողանում է ապահովել նաև արաբական իշխանությունների աջակցությունը քաղկեդոնականության, պավլիկյանների դեմ Հայ եկեղեցու պայքարում։
Մոմիկը ծնվել է Սյունիք նահանգի, Վայոց ձոր գավառի Ուլգյուր գյուղում[3][4]։ Ապրել ու գործել է XIII-XIV դարերում, Հայաստանում (Սյունյաց աշխարհում)։ Ապրել է Երիցակ վարպետի հետ, որին նա իր պապն էր համարում՝ սակայն նրա պապը չէր։ Երիցակի հետ նա փախել է Անիից և ապրել մի գյուղում շատ աղքատ։
Ենթադրվում է, որ նա իր գործունեությունը սկսել է Կիլիկիայում՝ 1283 թվականին Կեռան թագուհու պատվերով մի Ավետարան է ծաղկում, որի շնորհիվ հայտնի է դառնում։ Եղել է Օրբելյան տան նկարիչ-ճարտարապետը։ Մի անգամ պատմիչ Ստեփանոս Օրբելյանը Նորավանք է հրավիրում քառասուն քարգործների՝ ամենաարագը մի մատնաչափ խաչ քանդակելու, ուր հաղթում է տասնվեցամյա Մոմիկը, որի արդյունքում Ստեփանոս Օրբելյանն ասում է, «Եթե քարը նրա կամքին ենթարկվում է մոմիկի պես, ապա եկեք նրան և առաջին մրցանակը տանք և Մոմիկ մականունը»:
Իր որոշ աշխատանքների տակ նա դրել է «Մոմիկ վարպետ» ստորագրությունը, որով էլ հայտնի է եղել։
Մահացել է 1333 թվականին Վայոց ձորի Ամաղու գյուղի մոտ գտնվող Նորավանքում։
այկական Մշակույթը 5-9-րդ դարերում
1.Պատմել Մեսրոպ Մաշտոցի , նրա աշակերտների գործունեության մասին /գտնել հայ գրողներից ովքեր ստեղծագործություններ ունեն նվիրված Մեսրոպ Մաշտոցին/
Сообщение:#6 Meriko » 30 апр 2008, 23:29Զանապական ըզհոգեւոր ըզգանձըն
Յապականացու կենցաղըս ծախեցի,
Այլ առ քեզ միայն պաղատիմ,
Բարերար փրկի’չ,
Խնայեա’ ի մեղուցեալ ծառայս:
Ըզցանգ հոգւոյ իմոյ քակտեցի
Եւ եղէ անբարունակ որթ,
Այլ առ քեզ միայն պաղատիմ,
Բարերար փրկի’չ,
Խնայեա’ ի մեղուցեալ ծառայս:
Ոստաքանց եղէ ես որպէս զարմաւենի
Պըտղակորոյս` որպէս ձիթենի,
Այլ առ անյիշաչար եւ անոխակալ փըրկի’չ,
Խնայեա’ ի մեղուցեալ ծառայս:
2.Համեմատել դպրոցների դերը , կարևորությունը 5-րդ դարում և արդի շրջանում :
այն ժամանակվա դպրոցները դժվար էր սովորել ։ Օրենքները շատ խիստ և պահանջված էին։
Իսկ արդի շրջանում այդ սովորույթները անցել են։
3.Համեմատել 5-9-րդ դարերում հայտ պատմիչների թողած ժառանգության բովանդակությունը:
4.Համեմատել Անանիա Շիրակացու և Հովհան Գ Օձնեցու կյանքը, գործերը:
Դասարանում
Նախորդ առաջադրանքների քննարկում:
Հետազոտական աշխատանք. Թումանյանը և Վերնատունը:
Ընտրել բանաստեղծություններ, այլ ստեղծագործություններ՝ բեմադրելու, ձայնագրելու կամ շիլաշփոթ պատմություն հորինելու համար:
Տնային աշխատանք
1. Գտնել հետաքրքիր պատմություններ, հիշողություններ Թումանյանի մասին: Բլոգում տեղադրելիս՝ պարտադիր նշեք աղբյուրը:
2. Կարդա՛ Թումանյանի ,,Հսկան,, ստեղծագործությունը:
Բացատրի՛ր անհասկանալի բառերը բառարանի օգնությամբ:
Գրի՛ր ստեղծագործության ասելիքը՝ արտահայտելով քո վերաբերմունքը:
Տնային աշխատանք
Կարդա՛ Թումանյանի ,,Երկաթուղու շինարարությունը,, պատմվածքը:
Դուրս գրի՛ր անհասկանալի բառերը:
ներքի ճալումը- ներքին դիրվածքը
շլապկավոր-գլխարկավոր
ջուրնիվեր-շատրվան
կազեթ-ձայանասկավառակ
Տնային աշխատանք1.. Սխալները գտի՛ր և ճշտի՛ր:ա) Օրվա մեջ քսան սիգարետներ ծխողն ամեն տարի ավելի քան հարյուրտասնյոթ հազար քառակուսի սանտիմետր թուղթ ծուխ ու մոխիր է դարձնում:Այդքան թուղթը բավական է երեք հարյուր էջեր ունեցող մի գիրք հրատարակելու համար:բ) Մի անգամ տասնվեց տղա բաժանվեցին երկու խմբի:Իրար ետևից յոթանասունհինգ բառեր թելադրվեց:Այդ բժիշկի երեսունհինգ վիրահատությունն էլ հաջող են անցել:Հիսունչորս հոյակապ նկարներով այդ գիրքը շատ հին էր:Հավաքվածներից ամեն մեկը երեքական լեզու գիտեր:Ջութակահարներից ամեն մեկը հինգական մեղեդի նվագեց:Սենյակներում սեղանները շարված էին երեքական-երեքական:
քառակուսի սանտիմետր- սանտիմետր քառակուսի։
երկու խմբի-երկու խմբերի։
երեսունհինգ վիրահատությունն-վիրահատություններն էլ։
մեղեդիներ նվագեց։
Հիդարայի մարմինը գլանաձև է, մարմնի առաջնային մասում գտնվում է բերանը, շրջապատված ծաղկապսակով, որը ունի 5-12 շոշափուկ։ Մարմնի հետին մասում գտնվում է ներբանը, դրա շնորհիվ նա շարժվում է և կպչում է ինչ-որ բանի։ Հիդրան ունի ճառագայթային սիմետրիա: Սիմետրայի առանցքը միացնում է մարմնի երկու բևեռները՝ բերանային բևեռը, որտեղ գտնվում է բերանը, և հետին բևեռը, որտեղ գտնվում է ներբանը
է, սնվում է մեծ մասամբ մանր խեցգետնա կերպերով (ջրալվերով), որդերով, շերեփուկներով: Զոհը բռնվում է շոշափուկների խայթող բջիջների միջոցով, որոնց թույնը շատ արագ կաթվածահար է անում փոքր զոհերին։ Շոշափուկների համակարգված շարժումներով զոհը մոտեցվում է բերանին, այնուհետև՝ մարմնի «կրճատոմներով» «հագնվում» է զոհի մարմնի վրա։ Մարսողությունը սկսվում է աղիքային խոռոչից և ավարտվում է մարսողական վակուոլների Մկանաէպիթելային բջիջներում: ՈՒտելիքի չմարսված մնացորդները դուրս են գալիս բերանովԴեռ XIX դարից ի վեր առաջ էր քաշվել մի տեսություն, ըստ որի հիդրաները անմահ են։ Դա փորձում էին ապացուցել ամբողջ XX դարի ընթացքում։ 1997 թվականին վարկածը ապացուցեց Դանիել Մարտինեսը փորձնական ճանապարհով։ Փորձը տևեց 4 տարի և ցույց տվեց մահվան բացակայություն հիդրաների երեք խմբերում։ Համարվում է, որ հիդրաների անմահությունը պայմանավորված է նրանց բարձր ռեգեներատիվ կարողությամբ։
20.02.2020
Դասարանում
Կարդա՛ ,,Անբախտ վաճառականներ,, բալլադը:
Ի՞նչ է բալլադը: Բալլադը դա անաստեղծական պատմություն է։
Դուրս գրի՛ր անհասկանալի բառերը, բացատրի՛ր բառարանի օգնությամբ:
շահով-հետաքրքրությամբ
խելքի տալ-արթնանալ
Վերլուծի՛ր բալլադը:
.2 Опишите Тамар и азата
И велел тогда царь построить для дочери золотой дворец на острове посреди озера Ван, что издавна зовется «морем Наири», так оно велико. И дал ей прислужницами только женщин и девушек, чтобы никто не смутил покоя красавицы. Но не знал царь, как не знали другие отцы до него, и не будут знать другие отцы после него, что сердце Тамар уже не было свободно. И отдала она его не царю и не князю, а бедному азату, который ничего не имел на свете кроме красоты, силы и отваги. Кто помнит теперь, как его звали? И успела Тамар обменяться с юношей взглядом и словом, клятвой и поцелуем.
Но вот воды Вана легли между влюбленными.