Category: համաշխարհային 8

Կրթությունը և գիտությունը XIX դարի երկրորդ կեսին, XX դարի սկզբին\

Յուրաքանչյուր անհատին ներկայացնելիս

ա.նկարագրել. ժամանակարջանը, անցած ճանապարհը

բ. հիմնավորել հաջողությունների նորարաության կարևորումը տվյալ ժամանակարջանի համար, համադրել այդ նորարարության զարգացումը արդի շրջանում

գ. ներկայացնել տվյալ անհատի թևավոր խոսքեր դարձած մտքերը

1.Հիմնարար գիտություններ

Չ.Դարվին, Դ. Մենդելեև, Ա..Այնշթայն, Գ. Մենդել, Լ.Պաստյոր, Ա.Բելլ, Թ. Էդիսոն

Լ.Պաստյոր

Լուի Պաստյորը ծնվել է Ֆրանսիայի արևելքում՝ Դոլ քաղաքում, կաշեգործի ընտանիքում։ Հայրը՝ Ժան-Ժոզեֆ Պաստյորը, ժամանակին մասնակցել էր Նապոլեոն Բոնապարտի ռազմական արշավանքներին, ճակատամարտերին։

Լուին մանկությունն անց է կացրել Շվեյցարիայի հետ սահմանին մերձ Արբուա քաղաքում։ Այստեղ էլ հաճախել է դպրոց, այնուհետև՝ քոլեջ, որտեղ, չնայած տարիքով ամենփոքրը լինելուն, ջանասիրության, ընթերցասիրության, խելքի, ուշիմության շնորհիվ դարձել է դասախոսի օգնական։ Ի դեպ, դեռ վաղ հասակում դրսևորել է նաև նկարչի ու գրողի անուրանալի ձիրքեր, սակայն հետագայում չի զարգացրել դրանք՝ իրեն լիովին նվիրելով գիտությանը։

Ուսումը շարունակել է Բզանսոնում, այնուհետև՝ Փարիզում՝ լավագույն ուսումնական հաստատության համարում ունեցող Էկոլ նորմալ բարձրագույն դպրոցում (եղել է համբավավոր բնագետներ, պրոֆեսորներ Դյումայի և Բալարդի ուսանողը)։ Ուսումնառությունն ավարտելով՝ որոշ ժամանակ ֆիզիկա է դասավանդել Դիժոնի ավագ դպրոցում։ 1849 թվականին մեկնել է Ստրասբուրգ, որտեղ հաջողությամբ պաշտպանել է դոկտորական իր ատենախոսությունը։ Այդ նույն տարում ամուսնացել է Ստրասբուրգի համալսարանի ռեկտորի դստեր՝ Մարի Լորանի հետ, ունեցել են հինգ երեխա, որոնցից երեքը վաղ հասակում մահացել են որովայնային տիֆից (ի դեպ, անձնական այդ ողբերգությունն է դրդել, որ նա խորամուխ լինի մանրէաբանության մեջ)։

1854 թվականին Ստրասբուրգից ընտանիքով մեկնել է Լիլ՝ վերաբացելու տեղի համալսարանը։ Երեք տարի անց էլ նշանակվել է Փարիզի Էկոլ նորմալ բարձրագույն դպրոցի ուսումնական աշխատանքների գծով ղեկավար։ 1857 թվականը Լուի Պաստերի կյանքում նշանավորվել է նաև նրանով, որ վերջապես հրապարակել է ֆերմենտացիայի (խմորման) և նյութերի քայքայման բնագավառներում իր կատարած ուսումնասիրությունների արդյունքները։ Նա հետազոտել է հետվակցինային իմունիտետի երևույթը, հայտնաբերել մի շարք վակցիններ, այդ թվում՝ կատաղության, սիբիրախտի, խոլերայի դեմ։ Հայտնագործել է նաև բակտերիաների աճեցման մեթոդներ, առաջինը կիրառել հեղուկ միջոցներ։ Իր մեծարժեք հայտնագործությունների, անձնվեր աշխատանքի համար Լուի Պաստյորը արժանացել է Պատվո լեգեոնի ասպետի բարձր կոչման, դարձել աշխարհի մի շարք երկրների գիտական հաստատությունների, կազմակերպությունների պատվավոր անդամ

2.Հոգեբանության պատմությունը. Զիգմոնդ Ֆրոյդ

3.Ալֆրեդ Նոբել

Պատերազմ, քաղաքական-հասարակական միավորումների (պետություններ, ցեղեր, քաղաքական խմբավորումներ և այլն) միջև հակամարտություն, որն արտահայտվում է հակամարտող կողմերի ռազմական ուժերի (բանակներ) միջև ռազմական (մարտական) գործողությունների տեսքով։ §Ըստ 19-րդ դարի ռազմական փորձագետ Կարլ ֆոն Կլաուզևիցի ձևակերպման՝ «պատերազմը քաղաքականության շարունակությունն է այլ միջոցներով»^: Այդ իմաստով պատերազմը կազմակերպված զինված  բռնություն է, որի խնդիրը քաղաքական նպատակներին հասնելն է։ 

Ռուսական կայսրությունը եղել է համաշխարհային պատմության մեջ ամենախոշոր կայսրություններից մեկը, որը սփռվում էր երեք մայրցամաքներով և իր չափերով զիջում էր միայն Բրիտանական և Մոնղոլական կայսրություններին։ Ռուսական կայսրության ընդարձակումը տեղի ունեցավ հարևան կայսրությունների հաշվին` այդ թվում Շվեդական կայսրություն, Ռեչ Պոսպոլիտա, Պարսկաստան և Օսմանյան կայսրություն։ Այն մեծ դեր խաղաց 1812-1814 թվականներին Նապոլեոն Բոնապարտին պարտության մատնելու մեջ։

Ռոմանովներն իշխեցին Ռուսական կայսրությունում 1721-1762 թվականներին, և նրա գերմանական ծագում ունեցող ճյուղը` Հոլշթայն-Հոտտորպ-Ռոմանով հարստությունը՝ 1762 թվականից։ 19-րդ դարի սկզբին Ռուսական կայսրության տիրույթները ձգվում էին Հյուսիսային սառուցյալ օվկիանոսից Սև ծով, Բալթիկ ծովից Խաղաղ օվկիանոս և (մինչև 1867 թվականը) Ալյասկա։ 1897 թվականի մարդահամարով Ռուսական կայսրությունում ապրում էին 125.6 միլիոն մարդ, ինչը Ռուսաստանին դարձնում էր բնակչության թվով երրորդը աշխարհում Ցին Չինաստանից և Հնդկաստանից հետո։ Ինչպես բոլոր կայսրություններում, այստեղ նույնպես կային բազմաթիվ էթնիկ խմբեր, որոնք դավանում էին տարբեր կրոնների։ Ռուսաստանում կային բազմաթիվ անհնազանդ տարրեր, որոնք կազմակերպում էին բազմաթիվ ապստամբություններ և մահափորձեր։ Նրանք հիմնականում հայտնաբերվում էին գաղտնի ոստիկանության կողմից և հազարավոր մարդիկ աքսորվում էին Սիբիր։

§Բոլոր խոշոր տերությունները աշխարհն ազդեցության ոլորտների վերաբաժանելու համար վաղուց էին նախապատրաստվում: Այդ պատերազմը մարդկությանը կանգնեցրեց մինչ այդ չտեսնված մեծ փորձության առջեւ, որովհետեւ դրա ընթացքում ռազմի դաշտում միլիոնավոր մարդկանց արյուն էր հորդում, խեղվում էին բազմահազար ճակատագրեր: Պատերազմ, որը փոխեց աշխարհը. հայրենասիրական ոգով տոգորված միլիոնավոր երիտասարդներ խանդավառությամբ թողեցին իրենց ապահով տներն ու գնացին կռվելու. «Ես երջանիկ եմ եւ հուզված. ի՜նչ հրաշալի օրեր են մեզ սպասում», գրեց ամերիկացի մի կամավոր 1914 թվականին:

§Հետզհետե ավելանում էր պատերազմի մասնակիցների թիվը. աշխարհի 59 պետություններից պատերազմին մասնակցում էր 38-ը. պատերազմն ընդգրկել էր Եվրոպայի, Ասիայի և Աֆրիկայի ավելի քան 4 մլն կմ2 տարածք` շուրջ 1,5 մլրդ բնակչությամբ (երկրագնդի բնակչության 87 %-ը): 

Հայաստանն Առաջին համաշխարհային պատերազմում մասնակցություն է ունեցել Կովկասյան ճակատում։ 1914-1918 թվականների Առաջին համաշխարհային պատերազմը տեղի է ունեցել պետությունների երկու ռազմական դաշինքների միջև, մի կողմից Կենտրոնական ուժերի (Գերմանիա, Ավստրո-Հունգարիա, Թուրքիա, 1915 թվականից՝ Բուլղարիա), մյուս կողմից՝ Անտանտի (Մեծ Բրիտանիա, Ռուսաստան, Ֆրանսիա, 1917 թվականից՝ ԱՄՆ, ընդամենը 34 պետություն)։ Իր բնույթով պատերազմը զավթողական Էր. նրա բոլոր գլխավոր մասնակիցները հետապնդում Էին տարածամոլական նպատակներ։ 1914 թվականի հուլիսի 18-ին (օգոստոսի 1) սկսված համաշխարհային պատերազմի հետ հայ ժողովուրդը որոշակի հույսեր Էր կապում, ռուսական զենքի օգնությամբ ազատագրել Արևմտյան Հայաստանը և վերականգնել իր պետականությունը։ Արևելահայ հասարակական–քաղաքական շրջաններն ու ազգային կուսակցությունները պատերազմը հայտարարեցին արդարացի և իրենց անվերապահ աջակցությունը հայտնեցին Անտանտի քաղաքականությանը։ Դրան շատ բանով նպաստեց Ռուսաստանի պաշտոնական շրջանների կողմից պատերազմի մեջ մտնելու գլխավոր նպատակը արևելքի քրիստոնյաների «ազատագրումը» ազդարարելը։ Ռուսաստանի կողմից Արևմտյան Հայաստանի գրավումը ոչ միայն չէր հակասում հայ ազգ-ազատագրական շարժման ղեկավարների ձգտումներին, այլև կարևոր տեղ էր զբաղեցնում նրանց քաղաքական ծրագրերում։ Սկսված համաշխարհային պատերազմն ու Թուրքիայի պատերազմի մեջ մտնելը խիստ բարդացրին արևմտահայերի վիճակը։ Թուրքիայի կառավարող շրջանները ձգտում էին իրենց կողմը գրավել հայերին և բանակցությունների մեջ մտնելով նրանց քաղաքական ղեկավարների հետ, առաջարկում էին կամավորական ջոկատներ ստեղծել թուրքական բանակի շարքերում և արևելահայերին ապստամբության դրդել Ռուսաստանի դեմ։ Հայերը մերժեցին այդ առաջարկները։ Պատերազմը սկսվելուն պես Արևելյան Հայաստանի քաղաքական շրջանները եռանդուն կերպով ձեռնամուխ եղան Հայկական կամավորական շարժման կազմակերպմանը Անդրկովկասում։ Բացի այդ, պաշտոնական տվյալներով, Ռուսաստանի յուրաքանչյուր 100 հայից 13-ը զորակոչվել էր բանակ։ Ռուսաստանի 2 միլիոնանոց հայությունը պատերազմի տարիներին ռուսական բանակին տվեց ավելի քան 200 հազար զինվոր։ 

Պրուսական թագավորությունում Բիսմարկը հանրաճանաչություն է վաստակում պահպանողականների շրջանում ՝ որպես Յունկերների շահերի ներկայացուցիչ, և ռեակտիվ շրջանում ծառայել է որպես դիվանագետ (1851-1862) 1862-ին նշանակվել է Պրուսիայի կառավարության նախարար-նախագահ: Սահմանադրական ճգնաժամի ժամանակ նա հակադրվեց լիբերալներին ՝ ի պաշտպանություն միապետության: Որպես արտաքին գործերի նախարար ՝ նա 1864 թվականի Դանիական պատերազմից հետո Պրուսիան դարձրեց գերակշռող տերություն Գերմանիայում: 1870-1871 թվականների ֆրանկո-պրուսական պատերազմում նա գործեց որպես Փոքր գերմանական ճանապարհով գերմանական հարցի լուծման շարժիչ ուժ և մասնակցեց Երկրորդ ռեյխի ստեղծմանը:1880-ական թվականներին ներդրվեց հակասոցիալիստական ​​օրենք: Այն ժամանակ Կայզեր Վիլհելմ Երկրորդի հետ տարաձայնությունները հանգեցրին Բիսմարկի հրաժարականին:20-րդ դարի կեսերին գերմանական պատմական գրականության մեջ գերակշռում էր որպես քաղաքական գործիչ Բիսմարկի դերի անվիճելի դրական գնահատականը, ինչը հանգեցրեց գերմանական իշխանությունների միավորմանը մեկ ազգային պետության մեջ, ինչը մասամբ բավարարեց ազգային շահը: Նրա մահից հետո նրա պատվին բազմաթիվ հուշարձաններ են կանգնեցվել ՝ որպես ուժեղ անձնական ուժի խորհրդանիշ: Բիսմարկի ազգային հուշարձանը կանգնեցված է Բեռլինի Մեծ աստղի հրապարակում: Նա ստեղծեց նոր ազգ և ներդրեց բարեկեցիկ առաջադեմ համակարգեր: Կայզերին հավատարիմ Բիսմարկը ուժեղացրեց պետությունը ուժեղ, լավ պատրաստված բյուրոկրատիայի միջոցով: Առաջին համաշխարհային պատերազմից հետո քննադատական ​​ձայները սկսեցին ավելի բարձր հնչեցնել ՝ մեղադրելով Բիսմարկին, մասնավորապես, Գերմանիայում ժողովրդավարությունը կրճատելու մեջ:

Թարգմանություն ռուսերենից

Առաջադրանք 1

Ճապոնիայի, Չինաստանի արդիականացման գործընթացը

Համեմատել Մուցուխիտոյին և Սուն Յաթ Սենին. որպես անհատ, իրենց գործունեությունը, բնութագրել ժամանակաշրջանը/ գրել հետազոտական աշխատանք՝ օգտագործելով օտարալեզու աղբյուրները//

Մուցոխիտոն բավական փոքր էր և իր փոքր տարիքով ամեն ինչ արեց, որպեսզի Ճապոնիան արդիականացվի, զարգանա և հասնի բավական մեծ բարձունքների: Սուն Յաթ-Սենն էլ արեց նույնը Չինաստանի համար, բայց նա ավելի խորացված տարբերակներեր մտածում և նաև նրա գործն ավելի բարդ էր, քանի որ Չինաստանը այդքան էլ բարվոք վիճակում չէր: Նա իր մտքերով, իր մտածած սկզբունքներով կարողացել է Չինաստանը դուրս բերել այդ վիճակից:

Համեմատել Ճապոնիայի և Չինաստանի 19-րդ դարի վերջի և 20-րդ դարի սկզբի զարգացման 

արդյունքները:

Ճապոնիայում տնտեսությունը և հասարակական-քաղաքակական կյանքը

արդիականցվեցին: Զարգացավ ազգային շուկան: Առաջացան մենատիրություններ, դրամատներ, ճապոնական ապարանքները սկսեցին արտահանվել տարբեր երկրներ: Ճապոնիան սկսեց արտաքին շուկաներում հաջողությամբ մրցակցել արևմտաեվրոպական զարգացած երկրների հետ:

Աղբյուրները Համաշխարհային պատմություն,  էջ 125-130, համացանց

Մեյձիի հեղափոխությունը: Թռիչքային անցում  ֆեոդալիզմից  իմպերիալիզմ:

Մեյձիի հեղափոխությունը:

Սուն Յաթ Սեն

10 փաստ Սուն Յաթ Սենի մասին

Առաջադրանք 2

Ընտրել Բալկանյան թերակղզում գտնվող որևէ պետություն, նկարագրել առաջացման գործընթացը նոր դարերում, համադրել  արդի, գործող պետության հետ:

Ներկայացնել

• աշխարհագրական դիրքը
• կրոնը
• պատմությունը
• տեսարժան վայրերը
• Սերբիա, պաշտոնական անվանումը Սերբիայի Հանրապետություն  դեպի ծով ելք չունեցող երկիր է Հարավարևելյան Եվրոպայի Բալկանյան թերակղզու կենտրոնական մասում։ Սերբիան հյուսիսից սահմանակից է Հունգարիային, հյուսիս արևելքում՝ Ռումինիային, արևելքում՝ Բուլղարիային, հարավում՝ Հյուսիսային Մակեդոնիային, հարավ-արևմուտքում՝ Ալբանիային և Չեռնոգորիայի, արևմուտքում՝ Խորվաթիային և Բոսնիա և Հերցեգովինային։ Սերբիան 2003-2006 թվականներին մտնում էր Սերբիա և Չեռնոգորիայի կազմի մեջ։ 2006 թվականին անկախացավ Չերնոգորիան։ 2008 թվականին անկախություն հռչակեց Կոսովոն, որի անկախությունը Սերբիան չի ճանաչում^[5]:

Ամփոփել  15 նախադասությամբ

Աղբյուրը՝ Համաշխարհային պատմություն, դասագիրք, 8-րդ դասարան, էջ 107-112, համացանց

Տալ «հայրենիք», «ազատություն», «անկախություն», «ազգ, «ժողովուրդ»  հասկացությունների բացատրությունը, նկարագրությունը /ըստ ձեզ, ըստ  Մեծերի/գրողներ, քաղաքական գործիչներ//

Համեմատել Ռուսաստանը և Ավստրո-Հունգարական տերությունները, նրանց տիրապետության ներքո գտնվող ազգերի ճակատագիրը:

Հետևություն.ներկայացնել բազմազգ կայսրությունների անկման մի քանի պատճառներ:

Աղբյուրը՝ Համաշխարհային պատմություն,  էջ 113-118, համացանց

В 15 лет Бах поступил учиться в вокальную школу Имени Святого Михаила в городе Люнебург. Там он знакомится с творчеством современных музыкантов, всесторонне развивается. Во время 1700–1703 годах начинается музыкальная биография Иоганна Себастьяна Баха. Им была написана первая органная музыка.

На службе

После окончания учёбы Иоганн Себастьян был направлен к герцогу Эрнсту на должность музыканта при дворе. Неудовлетворённость от зависимого положения заставляет его поменять работу. В 1704 году Бах получает должность органиста Новой церкви в Арндштадте. Краткое содержание статьи не даёт возможности подробно остановиться на творчестве великого композитора, но именно в это время им было создано много талантливых произведений. Сотрудничество с поэтом Кристианом Фридрихом Хенрици, придворным музыкантом Телемахом обогащало музыку новыми мотивами. В 1707 Бах переезжает в Мюльхузен, продолжает работать церковным музыкантом и заниматься творчеством. Власти довольны его работой, композитор получает вознаграждение.

Личная жизнь

В 1707 году Бах женился на своей кузине Марии Барбаре. Он снова решил сменить работу, став на этот раз придворным органистом в Веймаре. В этом городе в семье музыканта рождаются шестеро детей. Трое умерли в младенчестве, а трое в будущем становятся известными музыкантами.

В 1720 году умерла жена Баха, но уже через год композитор снова женился, теперь на известной певице Анне Магдалине Вильгельм. Счастливая семья имела 13 детей.

ծնվել է- փետրվարի 2, 1754

մահացել է – մայիսի 17, 1838

Նապոլեոնյան Կայսրության վառ դիվանագետներից էր, որին սակայն Նապոլեոնը չէր վստահում, ինչի պատճառով շատ հաճախ չէր կատարում նրա խորհուրդները։ Սակայն, ինչպես Ֆուշեի պարագայում էր, Նապոլեոնը ուղղակի առանց նրա չէր կարող վարել իր կայսրության արտաքին քաղաքականությունը։ Նապոլեոնը փայլուն զորավար էր և վատ դիվանագետ չէր (նա շատ բռնկուն բնավորություն ուներ և չէր կարողանում երկար բանավիճել, հիմնական փաստարկը, որին գրեթե ոչ մեկ չէր կարողանում հակադարձել՝ իր հզոր բանակն էր) ու նախընտրում էր անձամբ որոշել տերության արտաքին քաղաքականությունը և քայլերը, որոնք ինչպես ցույց տվեց պատմությունն անիրականալի էին։

Հայտնի է, որ ի սկզբանե Թալեյրանը շատ լավ էր տրամադրված Նապալեոնի նկատմամբ և նույնիսկ համակրում էր նրան, սակայն Նապոլեոնի ծրագիրը՝ իր իշխանությունը հաստատել ողջ Եվրոպա մայրցամաքում, համարում էր ցնդաբանություն և անիրականալի։ Այդ կապակցությամբ Նապոլեոնին արտահայտած իր դիրքորոշման և որոշ անձնական այլ պատճառներից ելնելով նրանց փոխհարաբերությունները վատթարանում են և Նապոլեոնը դադարում է վստահել Թալեյրանին։

Հայտնի է, որ Նապոլեոնը ուղղակի Ֆրանսիաիր կենսական շահերից էր համարում դաշինքը Ռուսաստանի հետ։ Սրան դեմ էր Շառլ-Մորիս Թալեյրանը։ Բնականաբար, լինելով դիվանագետ, նա չէր կարող չհասկանալ, որ Ֆրանսիային իսկապես ձեռնտու է դաշինքը Ռուսական Կայսրության հետ, բայց և այնպես, Թալեյրանը շատ անգամ էր հաստատել իր կարծիքը՝ դաշինք կնքել ոչ թե Ռուսաստանի, այլ Ավստրիայի հետ։

19-րդ դարի ամենամեծ դիվանագետներից մեկը խոշոր ֆինանսական օժանդակություն էր ստանում Ավստրիական Կայսրությունից։ Հենց սրա համար էր Թալեյրանը պնդում Ռուսաստանի հետ դաշինք կնքելուց հրաժարվելու անհրաժեշտության մասին։ Անգամ այնտեղ հասավ, որ նա հենց իր քայլերով թշնամի դարձրեց Բոնապարտին ու Ալեքսանդրին։ Նապոլեոնը ճակատագրական սխալ էր թույլ տվել այդ վճռական բանակցություններում վստահելով Շառլ-Մորիս Թալեյրանին, ով հանդես էր գալիս յուրօրինակ ավստրիական գործակալ։

• Կազմիր Նապոլեոնյան ժամանակաշրջանի ժամանակագրությունը:
• 1799-Պետությունը շարունակեց ձևականորեն գոյություն ունենալ։
• 1804 – Անցկացվեց հանրաքվե և Նապոլեոնը հռչակվեց Բոլոր Ֆրանսիացիների կայսր։
• 1812- Մեծ բանակը մուտք գործեց Ռուսաստան։Դեկտեմբերի մեծ պատերազմի մնացորդները լքեցին Ռուսաստանը։

1813- Լայպցիգի ճակատամարտում դաշնակիցները հաղթեցին և մտան Փարիզ

• 1815 թ մարտին մարտին Նապոլեոնը փախավ աքսորից վերադարձավ և վերականգնեց կայսրությունը։
• Ներկայացնել Նապոլեոնի վարչակարգը, բարեփոխումները և հետևանքները:
• Գալով իշխանության Նապոլեոնը հայտարարեց Հեղափոխությունը հասել է այն նպատակներին որոնց համար սկսվել էր ։ Հեղափոխությունն ավարտված է։
• Պատմիր Նապոլեոն Բոնապարտի կողմից վարած պատերազմների մասին:
• Եվրոպայի առաջատար երկրները հայտնվեցին Ֆրանսիայի տիրապետության կամ ազդեցության ներքո՝ Իտալիան, Իսպանիան, Ավստրիան, Պրուսիան։Բայց Նապոլեոնի համար այդքանը հերիք չէր դրա համար նա 1812 թ. Մեծ բանակը մտավ Ռուսաստան։ Օգոստոսին Բորոդինոյի դաշտում տեղի ունեցավ գլխավոր ճակատամարտը։ Ռուսական բանակը պարտվեց և հանձնեց Մոսկվան։
• Վերլուծիր Նապոլեոն Բոնապարտի ձախողման պատճառները:
• Ներկայացրու Նապոլեոն Բոնապարտի մտքերից, ելնելով այդ մեջբերումներից փորձիր նկարագրել նրա տեսակը:
• Նապոլեոն Բոնապարտը այն ազնիվ լավ մարդ է որը ամեն ինչ անում է որպեսզի պահի պետությունը։
• Տեսաֆիլմը դիտելուց հետո գրել ամենատպավորիչ հատվածը, նոր տեղեկությունները:
• Ամենատպավորիչ մասը դա նրա գործունեությունները և պատերազմները։

Հետազոտական աշխատանք- «Ժոզեֆ Ֆուշե»

Ստեֆան Ցվայգ «Ժոզեֆ Ֆուշե», «Մարի Ստյուարտ»/կարդալ/

Առաջադրանք 2

Եվրոպան 1815-1850-ական թթ.-եր

• Համեմատիր նապոլեոնյան և հետնապոլեոնյան դարաշրջանները:
• Հիմնավորիր զարգացման որ ուղին է նախընտրելի ՝ հեղափոխական, թե բարենորոգումների:
• Վիեննայի վեհաժողովի որոշումներով Եվրոպայում հաստատված ազգային-պետական սահմանները:
• 

1)Ինչ է հեղափոխությունը ինչ արդյունքների կարող է հանգեցնել այն?

հասարակության մեջ արմատական փոփոխություները ։

2)Որոնք են անգլիական հեղափոխության պատճառները?

Նվաճումները և ճանաչի խորհրդարանի իրավունքները։

3)երբ է գործել Երկարատև խորհրդարանը?

մինչ 1653 թ հայտնի է Երկարատև խորհրդարանը։

4)Ով է Կրոմվելը և ինչ դեր է խաղացել Անգլիական հեղափոխության ժամանակ?

Կրոմվելը Անգլիական հեղափոխության ղեկավար է և եղել է գյուղական ազնվական ։

մեծացել է մաքրակրոն ընտանիքում։

5)Անգլիայում երբ և որ իրադարձությունների արդյունքում հաստատվեց սահմանադրական

միապետություն Ինչ անունով է հայտնի Անգլիայի այդ պատմության շրջանը?

6)Հյուսիսային Ամերիկայում երբ և քանի անգլիական գաղութ էր ձևավորվել

Ներկայացրեք դրանց բնակչության սոցիալական և ազգային կազմը։

8)Ներկայացրեք Ջ․ Վաշենքտոնի դերը ԱՄՆ-ի ստեղծման գործում։

Ջ․ Վաշենքտոնը ծնվել է հարուստ հողատիրոջ մոտ։Ծառայել է տեղի աշխարհազորում

Ստացել է գեներալի կոչում։

Անուն,Ազգանուն-Խաչատրյան Նարե

Դասարան՝ 8-4

1.Տալ ազատագրական պայքար հասկացության բացատրությունը:

Պայքար ազատության համար։

2. Ներկայացնել,գնահատել Իսրայել Օրու գործունեությունը ըստ հաջորդականության:

Իսրայել Օրին ազատագրական գործիչ է։ Ծագում էր Պռոշյանների իշխանական տոհմից։ Իսրայել Օրու գաղափարները մեծ ազդեցություն են ունեցել ժամանակի ազգային-ազատագրական պայքարի գաղափարների ձեւավորման հարցում։ Օրին հիմնել է պայքարի ռուսական կողմնորոշումը։

3.Ներկայացնել զինված պայքարը Արցախում 18-րդ դարի առաջին կեսին:

Արևելյան Հայաստանի բնակչությունը 18-րդ դարի սկզբերին իրանական խաների բռնության ներքո ենթարկվում էր սոցիալական ու ազգային ճնշման, որից ելք էր որոնում ապստամբական շարժման մեջ։ 1720-ական թվականներին հայ ազատագրական շարժումները նոր վերելք ապրեցին, մտան զինված պայքարի շրջանը։ Գործողության մեջ դրվեց Ռուսաստանի օգնությամբ Հայաստանն  ազատագրելու՝ Իսրայել Օրու ծրագիրը։ Շարժման առավել աչքի ընկնող կենտրոններն էին Արցախն ու Սյունիքը։ Ազատագրական շարժմանը նպաստող գործոններ էին՝ Իրանում սկսված խռովությունները. հատկապես աֆղանների ապստամբությունը, 1722 թվականին նրանց կողմից Իրանի մայրաքաղաք Սպահանի գրավումը և Սեֆյանների ազդեցության անկումը։

4.Հիմնավորելով գնահատել Դավիթ Բեկի գործունեությունը:

Դավիթ Բեկը սյունեցի է: Հայ ազգային-ազատագրական շարժման գործիչ Դավիթ Բեկը 1722–28 թթ-ին գլխավորել է Սյունիքի ազատագրական պայքարը թուրք-պարսկական զավթիչների դեմ: Ստեղծել է անկախ հայկական իշխանապետություն, որը ճանաչել է Պարսից շահը և նրա հետ դաշինք կնքել:

5. Հիմնավորիր, որ Նադիր շահի և Դիզակի մելիք Եգանի ռազմավարական համագործակցությունը քաղաքական ազնիվ-փոխշահավետ հարաբերությունների դասական օրինակ է:

6. Լրացնել թվականները.
1677թ․- Հայաստանի ազատագրական հարցը քննարկելու նպատակով Ամենայն հայոց կաթողիկոս Հակոբ Դ․ Ջուղայեցին Էջմիածնում գումարեց գաղտնի ժողով։

1699թ․ – Որոշվում է լիազորել Օրուն շարունակել բանակցությունները արևելյանեվրոպական երկրների ինչպես և Ռուսաստանի։

1724թ. Հունիսի 12-Գերիշխանության համար ընթացող ռուս-թուրքական մրցակցությունն ավարտվեցԿոստանդնուպոլիսում կնքված պայմանագրով։

1724թ․- .Դավիթ Բեկի գլխավորությամբ ստեղծվեց հայկական իշխանություն, որի կենտրոնը դարձավ Հալիձորի բերդը։

1736թ.-Նադիր հռչակվել է Պարսկաստանի շահ։

7. Անցած թեմաներից որն է ամենատպավորիչը:

Իմ հետաքրքիր թեման Իսրաել Օրու մասին ինձ դուր է եկել նրա գործունեությունները։